Binnen een liefdesrelatie zijn twee mensen zowel letterlijk als figuurlijk naakt en kwetsbaar.

Een liefdesrelatie legt haarfijn bloot waar beiden nog innerlijk werk te doen hebben

Bij beide personen kunnen als de relatie even niet soepel verloopt, oude overlevingsstrategieën aan gaan.

Dit resulteert in een oermodus van vechten, vluchten of bevriezen, een trauma respons.

 

Logisch dat deze patronen die voortkomen uit eerder ervaren oud trauma niet leiden tot meer verbinding.

Er zal op deze momenten juist sprake zijn van meer verwijdering van elkaar.

In wezen heb je op dat moment  te maken met twee innerlijk kindstukken die elkaar raken.

Bovenstaande afbeelding brengt mooi in beeld, hoe de volwassenen op dat moment afstand nemen.

Bij beiden vraagt op dat moment het innerlijk kind juist om liefde, erkenning, en om gehoord en gezien te worden.

Beide kindstukken reiken uit naar elkaar om daar heling te ontvangen.

De weg naar heling is echter de weg naar binnen.

Wat heb jij van jezelf nodig nu je volwassen bent, om je innerlijk kindstukken aan te kunnen kijken.

Jouw partner kan jouw innerlijk kindstukken niet helen, daar ben jij zelf verantwoordelijk voor.

Een liefdesrelatie is wel de ultieme wijze om samen in hartsverbinding verder te groeien en te transformeren.

Ieder verantwoordelijk voor zijn eigen proces, en tevens kun je elkaar hierin liefdevol tot steun zijn.

De wegen van beide partners kunnen parallel oplopen, echter beide hebben wel hun eigen pad te bewandelen.

 

Als je als individu het " innerlijk huwelijk " met jezelf kunt sluiten, dan sta je in je autonomie.

Je yin / yang energie is dan innerlijk in balans en je kunt jezelf geven wat je nodig hebt.

Hierdoor is je behoefte naar een levenspartner niet meer gebaseerd op afhankelijkheid.

Als beide partners dit proces van binnen hebben getransformeerd, kies je vanuit onafhankelijkheid voor SAMEN.